Ik kan het maar niet laten om Cd’s te kopen, waarbij ik ook nog de vrijheid neem om enkele vrienden mails te sturen met de nieuwe aankopen. In de hoop dat zij zich ook weer gaan verdiepen in nieuwe muziek en zich te laten raken door de muziek.
Tijdens de zoveelste Top 2000 dacht ik dat ik dit misschien meer mensen moest laten weten. Harstikke leuk hoor Top 2000 om herinneringen op te halen of gezellig als “behang” in de kamer, waar je lekker doorheen kunt praten. Echter de essentie van muziek is vooral een boodschap over brengen, mensen te raken om ze zo weer bij hun gevoelens te laten komen.
Vandaar dat ik dacht om mijn lijstje van 2019 eens breder te delen om mensen meer mogelijkheden te bieden en misschien om zich weer eens te laten verrassen of raken. Natuurlijk is mijn lijstje puur subjectief gebaseerd op mijn voorkeur die vaak in de Americana hoek zit, echter als je het leuk vindt of nieuwsgierig geworden ben kun je er eens naar gaan luisteren. Zoals al vaker aangegeven ben ik geen kenner, maar een liefhebber dus geniet. Hierbij mijn lijstje van 2019:
1. Luka Sital-Singh – “A Golden State”
Deze Cd is een eerbetoon aan het zonnige California. Het album daarentegen is vrij stemmig en zelfs somber. Zoals Luka het omschrijft “Je brengt mensen in contact met hun gevoelens, zodat ze zich kunnen bevrijden”.
2. Ian Noe – “Between the country”
De debuut-Cd van de man uit Kentucky. De stijl is country, roots en folk, waarbij hij soms klinkt als de jonge Bob Dylan of John Prine.
3. The Theskey Brothers – “Run Home Slow”
Retrosoul waarbij je je want in Memphis in de jaren 60. Echter het zijn vier jonge mannen uit Melbourne die deze muziek maken met passie en liefde voor de muziek voor de Amerikaanse soulmuziek uit de jaren 60.
4. Philip Kroonenberg – “Some more time”
Deze Cd is ontstaan tijdens het wachten in het ziekenhuis toen zijn vrouw kanker kreeg. Luisterend beleef je alles wat hij heeft meegemaakt en vooral hoe hij ermee omgaat. De Cd ademt niet alleen narigheid uit, maar ook de liefde voor zijn vrouw en realiseert zich de waarde van goede vrienden. Ondanks de sfeer en zware thematiek zijn het opvallend luchtige nummers op de Cd. Momenteel bezig om hem bij Puur Wit te laten optreden in November 2020.
5. Andrew Adkins – “Who I am”
Prachtplaat van een artiest uit West Virginia. Het is alweer zijn vierde plaat, waarbij je Andrew Adkins zou kunnen plaatsen tussen Guy Clark, John Prine en Steve Earl. Naast country folk uit de Appalachen is er ook ruimte voor blues en rock ‘n’ roll. Ook bezig om deze artiest te laten optreden bij Puur Wit in oktober 2020.
6. Dallas Burrow – “Southern wind”
Hij heeft vele omzwervingen gemaakt door de USA en Europa en ook nadrukkelijk in aanraking gekomen met alcohol en drugs, echter sinds 2018 zich gevestigd in Nashville. En nu zijn debuut-cd die ik niet meer uit mijn hoofd krijg na een aantal keren draaien. Deze Americana Cd heeft mij echt verrast met invloeden van folk, klassieke country en rock ‘n’ roll. Deze Cd moet je horen.
7. Josh Ritter – “Fever breaks”
Alweer zijn tiende album. Laat zich deze keer bijstaan door niemand anders dan Jason Isbel en zijn band, waardoor er een vollere klank ontstaat en een Cd die staat als een huis.
8. Tyler Childers – “Country Squire”
Deze Cd is geproduceerd door Sturgill Simpson. Hij klinkt of je de Cd al jaren kent. Traditionele country, maar ook invloeden van alternatieve en rauwere country.
9. Ilse de Lange – “Gravel and Dust”
Eindelijk de plaat waarbij zich ontpopt als de Americana koningin van Nederland en ever daarbuiten. Breekbaar, rustig, mooi en melodieus. Ga vooral luisteren.
10. Baptiste W. Hamon – “Soleil, soleil, blue”
Een Fransman uit Parijs die Americana maakt op een prachtige manier. Hij is geïnspireerd door Jacques Brel en Townes van Zandt, hetgeen te horen is in zijn songs of moet ik zeggen chansons. Volgens mij de enige Americana muzikant uit Frankrijk.
Het nadeel van een lijstje is natuurlijk dat er veel Cd’s onbesproken blijven en die eigenlijk ook aandacht verdienen. Vandaar in willekeurige volgorde een aantal Cd’s die zeker ook meer dan de moeite waard zijn: Steve Earl – “Guy” met een eerbetoon aan Guy Clark, de laatste CD van Van Morrison – “Three Cords and the truth”, waarbij hij weer eens klinkt als in zijn topjaren. Ook Driven ‘N’ Cryin’ – ‘Live is beautiful”, waarbij je je weer waant in de jaren 60.
Daarnaast mogen de Nederlandse Cd’s niet ontbreken zoals de tweede CD van Mercy John – “Let it go easy” de man die het nummer roller coaster van Danny Vera meeschreef of Boudewijn de Groot – “Even weg” die samen met de Nederlandse Eagles bewijst dat hij ook zelf geweldige teksten kan schrijven. Een tot slot het enige Americana duo dat wij hebben in Nederland Tip Jar – “Let it go” die alweer hun vierde Cd afleveren.
Tot slot laat je verrassen en geniet.